Dit is een lastige vraag. De grond rondom het zwembad zal namelijk gaan inklinken in de loop der tijd. Aangezien je de grond niet kan aantrillen is dit onvermijdelijk. Aanwateren en gebruik van gestabiliseerd zand is wel aan te raden.

Je kan een terrastegel plaatsen in stabilisatie zand of beton. Wanneer je direct na het afronden van het zwembad een betonplaat gaat storten heb je grote kans dat deze plaat gaat zweven. De betonplaat kan dan afbreken en zelfs het zwembad beschadigen.

Beter is het dan ook om na het aanvullen de grond even met rust te laten. Bijvoorbeeld door in de herfst te bouwen en in het voorjaar de zaak af te ronden. Dan heeft de grond een half jaar de tijd om al in te klinken. Daarnaast is het advies om met zand te werken en niet met beton. Een zandbodem is makkelijker te bewerken bij een onverhoopte lekkage en eenvoudig op te hogen bij een verzakking.

Let wel op de tegeldikte van het terras. Bij beton heb je doorgaans een dunnere tegel nodig.

Een randsteen of boordsteen is de smaakmaker van je zwembad. Het is de aansluiting van je zwembad op de tuin en je kijkt er het hele jaar naar.

Je kan een randsteen kiezen in natuursteen, composiet materiaal of beton. Elk materiaal heeft een bepaalde duurzaamheid, prijsklasse en uitstraling. Maar belangrijk is om altijd te kiezen voor een stroef oppervlak. Hiermee voorkom je uitglijden en ongelukken.

• Een boordsteen van natuursteen wordt meestal gebrand en geborsteld. Hiermee is de oppervlak al ruw, maar niet pijnlijk. Dit materiaal is hiermee vrijwel volkomen antislip.
• Composiet wordt ook voorzien van een stroeve toplaag.
• Beton is van oorsprong ook een ruw materiaal. Doordat het poreus is kan er wel een alglaag op komen en dat maakt het soms wel glad.

Een randafwerking in bijvoorbeeld hardhout is niet aan te raden. Dit wordt al snel spekglad en de duurzaamheid is waardeloos. Het wordt verkocht als onverwoestbaar hout, maar binnen enkele jaren zal je het echt moeten vervangen wegens kromtrekken en verrotting.